Pomidorowa pasta do pieczywa z ciecierzycy

SKŁADNIKI:

200 g ciecierzycy

3 duże pomidory

1 cebula

ok. 1/3 szklanki oleju lub oliwy

natka pietruszki

sól, pieprz

WYKONANIE:

Wieczorem płuczemy ciecierzycę w garnku. Wylewamy zużytą wodę i wlewamy nową, zostawiamy na co najmniej 12 godzin. Cieciorka musi być cała zalana i jeszcze drugie tyle powinno być ponad nią (wypije wodę przez noc). Rano, albo później, wylewamy starą wodę i znowu zalewamy cieciorkę nową i już gotujemy, aż będzie miękka. Jak uznamy, że już jest gotowa do jedzenia dosalamy wg uznania i gotujemy jeszcze przez ok. 5-10 min. Ciecierzycę odcedzamy i dostawiamy do wystygnięcia.

Pomidory wkładamy do półmiska lub na talerz i polewamy wrzątkiem. Zdejmujemy skórkę i kroimy w małe kawałki, wykrawając niejadalne środki. Cebulę kroimy w kostkę i smażymy w garnuszku na oleju aż zmięknie. Dodajemy do niej pomidory i gotujemy aż sos zgęstnieje. Przyprawiamy solą i pieprzem. Oczywiście można też dodać inne przyprawy, jak np. słodką lub ostrą paprykę. Odstawiamy do ostygnięcia.

Natkę pietruszki myjemy i osuszamy w ręczniku papierowym. Kroimy na drobne kawałki.

Ciecierzycę i sos blendujemy. Na koniec posypujemy natką i mieszamy łyżką.

UWAGI:

Gotując cieciorkę na początku pojawiają się szumowiny (biała piana), które usuwamy łyżką. Trzeba gotować na wolnym ogniu, bo lubi wykipieć. Jeśli widzimy, że zaczyna brakować wody, dolewamy najlepiej wrzątek z czajnika – nie przestaje wtedy się gotować. Ciecierzycy nie wolno solić wcześniej jak dopiero pod koniec gotowania, gdyż będzie twarda.

Pomidory podczas parzenia wrzątkiem można na koniec jeszcze obrócić tą stroną od szypułki do dołu dla pewności, że ta grubsza skórka łatwo odejdzie. Jeśli skórka sama nie pękła pod wpływem dotyku to pomagamy sobie nacinając ją delikatnie nożem. Jeśli widzimy, że pomidor ma dużo wody, możemy ją odlać, szybciej się potem przygotuje sos. Można też gotować sos bez przykrywki, żeby woda szybciej odparowała.

Nie martwimy się o kształt pomidorów, czy cebuli, bo na koniec i tak zostaną zblendowane. Chodzi o to, by były równej wielkości i szybko się smażyły.

Ilość oleju jest orientacyjna, cebulka ma być w nim zanurzona, ale tak akurat na swoją wysokość, więcej nie trzeba.

Ciasto czekoladowo-pomarańczowe (bezglutenowe)

SKŁADNIKI:

1 pomarańcza ekologiczna

6 jaj od kur z wolnego wybiegu

1 łyżeczka proszku do pieczenia (bezglutenowego)

1/2 łyżeczki sody oczyszczonej

200 g zmielonych migdałów

ok. 125 g cukru (lub ksylitolu w wersji zdrowej)

ok. 50 g kakao

WYKONANIE:

Pomarańczę umyć, włożyć do garnuszka z zimną wodą i gotować pod przykryciem na wolnym ogniu przez ok. 2 godziny. Po tym czasie należy odlać wodę i czekać, aż pomarańcza wystygnie. Następnie palcami usunąć zieloną końcówkę i rozerwać pomarańczę, żeby dokładnie usunąć pestki. Blendujemy, ale nie całkowicie na gładką masę – tak by były kawałki skórki. Można już zacząć nagrzewać piekarnik na 180 stopni. Dodajemy po kolei pozostałe składniki. Pomiędzy jednymi a drugimi mieszamy masę. Dajemy papier do pieczenia tylko na dno tortownicy (Najlepiej wyciąć kwadrat papieru trochę większy od średnicy tortownicy, włożyć go na spód i zapiąć obręcz. Wystający papier można wtedy obciąć.). Ciasto przelewamy do tortownicy i pieczemy ok. 60 min. Najlepiej sprawdzać patyczkiem – jeśli jest suchy, znaczy, że ciasto się upiekło.

UWAGI:

Polecam pomarańczę ekologiczną (bio), dlatego że jest ona gotowana cała i przynajmniej nie zjadamy wosku ze skóry. Dzięki temu też pięknie pachnie i nie trzeba dodawać, żadnych aromatów. Można dodać też garść migdałów zmielonych grubiej, żeby ciasto miało grudkowatą teksturę. Kakao najlepiej dodawać stopniowo, żeby nie przesadzić. Do przekładania ciasto raczej się nie nadaje, gdyż jest wilgotne, ale można je udekorować np. ubitym mlekiem kokosowym (jak zrobić m.in. tutaj) i dać na wierzch owoce (maliny, truskawki, jagody), z czym będzie super kontrastować kolorystycznie i smakowo.

Faworki z samopszy i płaskurki

SKŁADNIKI:

6 żółtek (wolny wybieg)

ok. 0,5 kg mąki pszennej (3/4 samopszy 2000 i 1/4 płaskurki 2000)

1 kubek (160 g) jogurtu z mleka kokosowego bez cukru (kwaśny)

bardzo czubata łyżka oleju kokosowego

ok.  łyżeczka otartej skórki cytryny

ok. 1/4 szklanki cukru

kieliszek czystej wódki

ok. 1 litr oleju rzepakowego do smażenia

cukier puder do posypania

WYKONANIE:

Na stolnicy zagniatamy ciasto ze wszystkich składników, aż uzyskamy kulę, która łatwo odchodzi od dłoni. Cienko rozwałkowujemy, wycinamy radełkiem lub nożem paski, robimy na środku nacięcie i przekładamy przez nie każdy pasek. Smażymy na złoty kolor we wrzącym głębokim oleju. Osączamy na ręczniku papierowym i posypujemy cukrem pudrem przez sitko.

UWAGI:

Trzeba mieć pod ręką mąkę, by dosypać do ciasta jeśli wyjdzie zbyt rzadkie. Poza tym, przy wałkowaniu trzeba posypywać stolnicę mąką i delikatnie wcierać ją w ciasto, żeby ładnie odchodziło. Trzeba być przygotowanym, że faworki smażą się błyskawicznie i mieć już przygotowane kilka, aby nie zostawiać gotującego się samego oleju, ponieważ szybko zacznie się palić. Zamiast mąk, które wybrałam można spokojnie użyć zwykłej białej mąki pszennej. Z całości wychodzą ok. 4 talerze jak na zdjęciu, ale trzeba brać pod uwagę podjadanie w trakcie pieczenia 😉

PS: Jeśli jesteś początkujący w kuchni i posiadasz psa, jego obecność nie zawsze pomaga, zwłaszcza gdy chcesz się dostać do mąki, która dziwnym trafem jest akurat w szafce za jego plecami, gdy akurat śpi 😉

 

“Smalec” z fasoli

SKŁADNIKI:

1 puszka białej fasoli

1 jabłko

1 cebula

1 ząbek czosnku

ok. 1/3 szklanki oleju

3 łyżki kaszy gryczanej

1/2 łyżki majeranku, sól, pieprz

WYKONANIE:

Do małego garnuszka wlewamy trzy łyżki wody i zagotowujemy. Gdy wrze, wrzucamy uprzednio przepłukaną na sicie kaszę. Gotujemy pod przykryciem na bardzo malutkim ogniu. Gdy woda zacznie znikać z garnka (podglądamy od czasu do czasu) wyłączamy ogień i tak parujemy kaszę przez co najmniej 10 minut. Cebulę obieramy, odkrawamy końcówki i kroimy w kostkę. Jabłko myjemy, kroimy na ćwiartki, wyjmujemy gniazda nasienne i ścieramy na tarce o dużych oczkach razem ze skórką. Wlewamy do rondelka olej i gdy się już rozgrzeje, wrzucamy cebulę. Gdy trochę zmięknie dodajemy jabłko. Po ok. 5 minutach dodajemy kaszę i drobno pokrojony czosnek. Teraz uważamy by nam się nie przypaliło i od czasu do czasu mieszamy. Po ok. 3 minutach wyłączamy ogień. Fasolę odcedzamy, przekładamy do miski i blendujemy. Dodajemy “smażeninę” z rondelka. Wsypujemy majeranek i przyprawiamy solą i pieprzem według uznania.

UWAGI:

Kasza gryczana jest raczej opcjonalna, ma tylko “udawać skwarki”, dlatego też nie powinna się rozgotować. Czosnek najlepiej obrać uprzednio przyciskając go nożem, do usłyszenia delikatnego chrupnięcia. Smalczyk fajnie sprawdza się jako przekąska, gdy mamy gości. Można np. posmarować wafle-trójkąty ryżowe, kukurydziane, czy ziemniaczane, a na górę położyć marynowaną pieczarkę, czy plasterek ogórka kiszonego, ew. paprykę lub pomidorka koktajlowego. Trzeba tylko pamiętać, że wafel może namięknąć od pieczarek lub ogórków i trzeba szybko konsumować od położenia na stole 😉

Zupa pieczarkowa z bezglutenowymi kluskami lanymi

SKŁADNIKI:

3 marchewki

2 pietruszki

1 cebula

kawałek selera

0/5 kg pieczarek

pieprz, sól

1 jajo od kury z wolnego wybiegu

kilka łyżek mąki kukurydzianej

kilka łyżek mąki ryżowej

WYKONANIE:

Marchewki, pietruszki i seler obieramy i myjemy. Odkrawamy końcówki, zwłaszcza jeśli są zielonkawe. Warzywa kroimy w kostkę i wrzucamy do garnka. Cebulę obieramy, (odkrawamy końcówki) i również kroimy w kostkę. Następnie wrzucamy do reszty pokrojonych warzyw. Zalewamy wodą i gotujemy. Wody w proporcji do warzyw musi być mniej więcej 4:1. Kiedy warzywa zmiękną i wywar zacznie nabierać koloru wkrawamy bezpośrednio do zupy uprzednio umyte pieczarki. Przyprawiamy solą i pieprzem. Gdy pieczarki pod wpływem temperatury zmniejszą wielkość i będą miękkie zmniejszamy ogień na minimalny i powoli wlewamy kluski (całe jajo mieszamy w kubku z kilkoma łyżkami mąki ryżowej i kukurydzianej – masa powinna przypominać gęsty jogurt). Odczekujemy chwilę by kluski się ugotowały i wyłączamy gaz. Na koniec dodajemy starty na tarce ząbek czosnku.

UWAGI:

Proporcje warzyw modyfikujemy wg preferencji. Jeśli masa na kluski wyjdzie zbyt gęsta można dodać wody. Jeśli komuś nie zależy na daniu bezglutenowym lepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie mąki pszennej. Kluski będą bardziej sprężyste i nie będą się tak rozpadać. Przyprawy muszą być w formie proszku inaczej połączą się z ciastem i będzie je trudno zauważyć/wyjąć.

Placuszki jabłkowo-bananowe z prażoną gruszką (bez cukru a baaaardzo słodkie)

SKŁADNIKI:

3 bardzo dojrzałe banany (z plamkami)

2 jabłka

1 jajo od kury z wolnego wybiegu

kilka łyżek mąki ryżowej

dość duża szczypta cynamonu (opcjonalnie)

olej kokosowy (kilka łyżek do smażenia)

2 gruszki

WYKONANIE:

Banany z jajem miksujemy blenderem  na gładką masę lub ugniatamy widelcem. Dodajemy kilka łyżek mąki ryżowej – tyle by ciasto zagęścić, żeby przy kładzeniu na olej nie rozpływało się jak naleśnik. Jabłka myjemy, kroimy w ćwiartki, wycinamy gniazda nasienne, obieramy i kroimy w kosteczkę. Następnie dodajemy je do ciasta (dodajemy cynamon) i mieszamy łyżką. Gruszki myjemy, i postępujemy z nimi jak z jabłkami, ale nie dodajmy do ciasta tylko wkładamy do garnuszka i przykrywamy. Garnek stawiamy na bardzo delikatnym ogniu i czekamy aż gruszki puszczą sok i zaczną się rozpadać. Wtedy kończymy gotowanie. Patelnię (najlepiej z nieprzywierającym dnem) kładziemy na ogniu i dodajemy olej kokosowy: tyle, aby przykrył dno i stworzył ok. 3-milimetrową warstwę. Kiedy olej jest już gorący kładziemy łyżką ciasto, tworząc małe placuszki. Smażymy z obu stron i wykładamy na ręcznik papierowy, by odsączyć nadmiar tłuszczu. Placuszki kładziemy na talerz i dodajemy gruszki.

UWAGI:

Placuszki pewnie dałoby się wykonać bez jaja i byłyby typowo wegańskie. Banany często są stosowane jako zamiennik jaj. Przy mocno dojrzałych bananach nie należy absolutnie dodawać cukru, czy innego słodziku, gdyż i tak placki wyjdą bardzo słodkie. Dlatego też, najlepiej użyć kwaśnych jabłek, np. szarej renety. Pamiętamy, żeby olej był mocno rozgrzany, tzn. musi skwierczeć przy kładzeniu na nim placków. Jeśli gruszki są twarde, można posypać je odrobiną cukru i dodać kilka łyżeczek wody, by się nie przypiekły.

Potrawka z zieloną soczewicą

SKŁADNIKI:

1 cebula

1 żółta papryka

1 czerwona papryka

1 cukinia

2 pomidory

30 dkg pieczarek

200 g zielonej soczewicy

pęczek koperku

sól, pieprz

WYKONANIE:

Soczewicę gotujemy wg przepisu na opakowaniu lub: zalewamy zimną wodą i odstawiamy na ok. 30 minut. Następnie płuczemy i wrzucamy do wrzącej wody w skali ok. 1:4. Od czasu do czasu próbujemy, czy jest już miękka. Jeśli tak – solimy do smaku. Po ok. 5 minutach odcedzamy.

Warzywa myjemy. Kroimy cebulkę w kostkę i wrzucamy do garnka. Zalewamy wodą, ale tylko tyle, aby przykryć cebulę. Zaczynamy powoli gotować pod przykryciem. Papryki kroimy na pół i wyciągamy gniazda nasienne. Następnie w paski i w poprzek, by wyszły nam kostki i dodajemy do cebuli. Cukinię kroimy na pół, odkrawamy końcówki i także kroimy ją w kostkę (najpierw wzdłuż w plastry, potem w paski i w końcu w kostkę) i dodajemy do reszty. Pieczarki kroimy w plasterki i dodajemy bezpośrednio do garnka. Dodajemy troszkę soli i lekko mieszamy. Warzywa puszczą więcej wody. Pomidory wkładamy do miski lub na talerz i polewamy wrzątkiem. Możemy na chwilę je zostawić w takiej kąpieli. Następnie już łatwo odchodzi z nich skórka i po obraniu kroimy na pół i następnie na ćwiartki by wyciąć twarde środki. Pokrojone pomidory wrzucamy do reszty warzyw, a kiedy już będą miękkie przyprawiamy wszystko solą i pieprzem. Ja dodaję jeszcze troszkę papryki ostrej i słodkiej. Następnie dodajemy ugotowaną wcześniej soczewicę i wyłączamy ogień. Koperek myjemy pod bieżącą wodą (bez korzonków) i zawijamy w papierowy ręcznik, żeby szybciej wysechł. Kroimy drobno i dodajemy do potrawy.

UWAGI:

Pieczarek nie trzeba obierać, wystarczy je umyć. Nie trzeba się zbytnio starać przy krojeniu pomidorów bo i tak się rozlecą pod wpływem temperatury. Im więcej soczewicy, tym kolor będzie bardziej “burasowy”. Można też sam początek zrobić w wersji mniej zdrowej, tzn. zamiast zalewać cebulę wodą, to wrzucić ją na olej i przesmażyć wraz z papryką i cukinią. Zwykle dodaję też różyczki brokułu, ale akurat dzisiaj był na targu drogi i nieładny 😉

Zupa koperkowa

SKŁADNIKI:

1 marchewka

1 pietruszka

1/4 selera

1/2 cebuli

1/2 szklanki ryżu

pęczek koperku

przyprawy/sól/pieprz

WYKONANIE:

Warzywa myjemy i ścieramy na tarce (oprócz cebuli – tę kroimy w kostkę) i wkładamy do garnka. Zalewamy wodą w proporcji mniej więcej 1:3 i doprowadzamy do wrzenia. Kiedy zacznie wrzeć, zmniejszamy ogień, żeby nam zupa nie wykipiała i gotujemy aż zrobi się wywar. Ryż płuczemy na sitku i dodajemy do zupy. Kiedy już się zrobi miękki – ja lubię, żeby się lekko rozgotował – dodajemy przyprawy, sól, pieprz… Koper odrywamy od korzonków (najlepiej przekręcając) i myjemy pod bieżącą wodą, a następnie osuszamy ręcznikiem papierowym i drobno kroimy. Koperek dodajemy już do wyłączonej zupy.

UWAGI:

Do ścierania warzyw można wykorzystać malakser – na pewno będzie szybciej. Ryż polecam brązowy (zdrowszy). Tutaj wyjątkowo biały, ale tylko dlatego, że miał być dla psa. Najlepiej smakuje po kilku godzinach.

Pasta do pieczywa z awokado

SKŁADNIKI:

1 awokado

ok. 1 łyżka soku z cytryny

ząbek czosnku

sól i pieprz

WYKONANIE:

Awokado myjemy i kroimy w pół. Wydrążamy pestkę najlepiej łyżeczką (bezpiecznie) i korzystając z tejże łyżeczki wyjmujemy miąższ do miski. Dodajemy sok z cytryny oraz starty lub zmiażdżony w prasce ząbek czosnku. Następnie przyprawiamy solą oraz pieprzem. Blendujemy i gotowe.

UWAGI:

Awokado musi być dojrzałe. Poznamy po tym, że jest lekko miękkie pod skórką, a pod ogonkiem żółtawe. Ogonek powinien też łatwo odejść od owocu. Jeśli jest twarde, to owijamy je papierem i czekamy aż dojrzeje. Nie polecam usuwania pestki nożem – można sobie skaleczyć dłoń, zwłaszcza gdy awokado jest miękkie. Nie jest to skomplikowana operacja, często wystarczy pestkę lekko podważyć i sama wyskakuje. Na pierwszy raz lepiej cytrynę dodać po blendowaniu, żeby nie dodać za dużo, a tym samym nie rozrzedzić pasty.

 

Deser truskawkowy z chia z mlekiem kokosowym

SKŁADNIKI:

0,5 kg truskawek

5 łyżek chia

cukier

puszka mleka kokosowego (musi mieć wysoką ilość tłuszczu)

kawałek gorzkiej czekolady

WYKONANIE:

Mleko kokosowe w zamkniętej puszce wkładamy do lodówki kilka godzin przed wykonaniem deseru. Truskawki myjemy, usuwamy szypułki, posypujemy cukrem i blendujemy. Słodzimy wg uznania. Dodajemy chia, mieszamy łyżką i odstawiamy na ok. 30 min. Po tym czasie mieszamy ponownie i przekładamy do pucharków. Odstawiamy do lodówki na kilka godzin, by nasiona napęczniały i jednocześnie deser zrobił się sztywniejszy. Schłodzone mleko (tylko stałą część!) przekładamy do miski dodajemy cukier (wg uznania, ja daję ok. 3 łyżek) i ubijamy jak krem lub bitą śmietanę. Można dodać trochę płynnego mleka jeśli masa jest zbyt “twarda”. Taki krem przekładamy bezpośrednio na deser lub bawimy się we wzornictwo przy pomocy szprycy do dekorowania. Na koniec trzemy czekoladę na tarce na wiórki  i posypujemy nimi deser.